نوید یزدانی؛ شهناز حمیدی؛ کرامت الله رضایی؛ کورش وحدتی؛ علیرضا رحمانیان حقیقی
چکیده
گردوی ایرانی (Juglans regia L.) در ایران و همچنین در خارج از کشور به عنوان یکی از محصولات مهم باغبانی محسوب میشود. مغز گردو منبعی غنی از ترکیبات فراسودمند[1] بوده که دارای ارزش غذایی بالایی میباشند. در این بررسی 13 رقم و ژنوتیپ برتر گردو شامل ’چندلر‘، ’سر‘، ’وینا‘، ’لارا‘، ’پدرو‘، ’دماوند‘، ’جمال‘، ...
بیشتر
گردوی ایرانی (Juglans regia L.) در ایران و همچنین در خارج از کشور به عنوان یکی از محصولات مهم باغبانی محسوب میشود. مغز گردو منبعی غنی از ترکیبات فراسودمند[1] بوده که دارای ارزش غذایی بالایی میباشند. در این بررسی 13 رقم و ژنوتیپ برتر گردو شامل ’چندلر‘، ’سر‘، ’وینا‘، ’لارا‘، ’پدرو‘، ’دماوند‘، ’جمال‘، ’RDM‘، B21، K72، Z53، Z60 و Z67 طی سال 1391 برداشت شدند و پس از خشک کردن گردوها چندین خصوصیت پومولوژیکی و ترکیب اسیدهای چرب آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین وزن میوه و مغز در ژنوتیپهای مورد بررسی به ترتیب بین 20/16-60/7 و 7/8-8/3 گرم متغیر بود. همچنین، میزان روغن در ارقام مختلف بین 4/54 تا 1/72 درصد متغیر بود. علاوه بر این بیش از 90 درصد اسیدهای چرب گردو را اسیدهای چرب غیراشباع (UFA) تشکیل میدهند. اسید چرب غالب لینولئیک اسید (3/67-7/45 درصد) بود و سایر اسیدهای چرب موجود اولئیک (2/34-3/18 درصد)، لینولنیک (0/14-1/3 درصد)، پالمتیک (5/8-3/6 درصد) و استئاریک اسید (3/4-8/2 درصد) بودند. پروتئین مغز میوه ارقام مختلف مورد آزمایش نیز بین 6/12 تا 6/19 درصد متغیر بود. نتایج این پژوهش نشان داد که ژنوتیپهایB21 و ’RDM‘ به ترتیب بالاترین درصد مغز و روغن را دارا بودند و بیشترین درصد پروتئین برای رقم ’جمال‘ به دست آمد. همچنین، ژنوتیپهای Z53 و Z60 و رقم ’چندلر‘ درصد بالایی از اسیدهای چرب چند غیر اشباع (PUFA) داشتند و در رقم ’جمال‘ و ژنوتیپهای Z67، Z53 و K72 بالاترین نسبت اسیدهای چرب غیر اشباع به اسیدهای چرب اشباع (UFA/SFA) مشاهده شد.
احمد رئوفی؛ کورش وحدتی؛ سهیل کریمی؛ محمودرضا روزبان؛ وازگین گریگوریان
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم ‘چندلر’ و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سالهای 93-1392 انجام شد. شاخصهای موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید. ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم ‘چندلر’ و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سالهای 93-1392 انجام شد. شاخصهای موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید. حضور یا عدم حضور جوانه انتهایی روی پیوندک تأثیری بر ویژگیهای اندازهگیری شده نداشت. بالاترین کیفیت پینه، گیرایی پیوند (4/83 درصد) و درصد زندهمانی (8/72 درصد) مربوط به پیوندکهای دارای دو جوانه بود. استفاده از پیوندکی با قطر سه تا شش میلیمتر باعث افزایش درصد گیرایی پیوند (4/73 درصد) و زنده ماندن پیوندک (1/61 درصد) شد. پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر درصد زنده ماندن بیشتری (1/56 درصد) داشتند. در پیوندی که در آن از پیوندکهای دو جوانهای استفاده گردید و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9 و 6/8 برگ) تعداد برگ بیشتری تشکیل شد. پیوندکهای دارای دو جوانه، پیوندکهایی با قطر سه تا شش و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9، 7/12 و 2/12 سانتیمتر)، شاخههایی بلندتری ایجاد کردند. درمجموع استفاده از پیوندکهایی با قطر سه تا شش میلیمتر و طول هفت تا 12 سانتیمتر که دارای دو جوانه هستند، برای افزایش موفقیت پیوند اپیکوتیل و بهبود کیفیت درختان پیوندی گردو رقم ‘چندلر’ توصیه گردید.
کورش وحدتی؛ حسن بهرامی سرمندی؛ سیامک کلانتری
دوره 12، شماره 2 ، آبان 1389، ، صفحه 73-82
چکیده
رویان های خوب نمو یافته یک لاین رویان زای حاصل از لپه های نابالغ گردو که بر روی محیط کشت بلوغ (دارای 3/0 درصد ژلرایت و دو میلی گرم بر لیتر آبسزیک اسید) رشد کرده بودند، انتخاب شدند. رویان های بدنی در معرض پیش تیمارهای سرما (به مدت یک ماه در تاریکی در دمای ?C4-3)، روشهای مختلف خشک کردن و ترکیبی از این دو تیمار قرار گرفتند. این آزمایش براساس طرح ...
بیشتر
رویان های خوب نمو یافته یک لاین رویان زای حاصل از لپه های نابالغ گردو که بر روی محیط کشت بلوغ (دارای 3/0 درصد ژلرایت و دو میلی گرم بر لیتر آبسزیک اسید) رشد کرده بودند، انتخاب شدند. رویان های بدنی در معرض پیش تیمارهای سرما (به مدت یک ماه در تاریکی در دمای ?C4-3)، روشهای مختلف خشک کردن و ترکیبی از این دو تیمار قرار گرفتند. این آزمایش براساس طرح کاملاً تصادفی و در آزمایشگاه کشت بافت گروه باغبانی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران در سال 1386 انجام گرفت. بعد از گذشت سه هفته، رویان های بدنی جوانه زده از پیش تیمار سرما توأم با خشک کردن انتخاب و برای رشد و نمو بیشتر، به شش محیط کشت DKW دارای مقادیر مختلف سوکروز، زغال فعال و غلظت های مختلف عناصر ماکرو انتقال داده شدند. میزان رشد گیاهک ها بعد از چهار هفته ارزیابی شد. فقط 26 درصد رویان های بدنی نمو یافته فاقد پیش تیمار دارای ریشه و ساقه بودند، ولی 54 درصد رویان هایی که پیش تیمار سرما دریافت کرده بودند، به گیاهک تبدیل شدند. در تیمار خشک کردن به صورت سریع، آهسته و کامل به ترتیب 27، 37 و 57 درصد رویان های بدنی جوانه زده دارای ریشه و هم ساقه بودند. تیمار نگهداری در سرما در ترکیب با خشک کردن کامل سبب بالا بردن درصد جوانه زنی رویان های بدنی تا 73 درصد شد. افزودن زغال فعال و غلظت سوکروز همچنین کاهش غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف اثر معنی داری روی رشد طولی ساقه نداشتند، ولی اثر چشم گیری روی رشد ریشه داشتند. بالاترین طول ریشه در محیط کشت پایه ½ DKW با 5/0 درصد سوکروز و یک درصد زغال فعال مشاهده شد.
رضا رضائی؛ کورش وحدتی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1389، ، صفحه 81-93
چکیده
با هدف بررسی تأثیر قدرت رشد پایه مادری و هورمون ریشه زایی بر کالوس دهی و تولید ریشه قلمه ها و افکنه های گردو، آزمایشاتی طی سال های زراعی 86-1385 صورت گرفت. در آزمایش های قلمه زنی، از سه گروه پایه مادری با قدرت رشد متفاوت (ضعیف، متوسط و پررشد)، قلمه های نیمه خشبی یا خشبی تهیه گردید. قلمه ها پس از تیمار با یا بدون هورمون ایندول بوتیریک اسید ...
بیشتر
با هدف بررسی تأثیر قدرت رشد پایه مادری و هورمون ریشه زایی بر کالوس دهی و تولید ریشه قلمه ها و افکنه های گردو، آزمایشاتی طی سال های زراعی 86-1385 صورت گرفت. در آزمایش های قلمه زنی، از سه گروه پایه مادری با قدرت رشد متفاوت (ضعیف، متوسط و پررشد)، قلمه های نیمه خشبی یا خشبی تهیه گردید. قلمه ها پس از تیمار با یا بدون هورمون ایندول بوتیریک اسید (IBA) در شرایط مه پاش و پادمای خودکار و یا به صورت سیلوی وارونه کشت شدند. نتایج نشان داد که اثر پایه مادری و هورمون فقط روی درصد قلمه های کالوس دار شده معنی دار بود. تیمار مجدد اکسین رقیق نیز بر تمایز کالوس به ریشه مؤثر واقع نشد. در آزمایش خوابانیدن کپه ای، با مصرف لانولین دارای سه نوع اکسین (IAA،IBA و NAA)، تفاوت سه گروه پایه مادری از نظر کالوس دهی و تولید ریشه معنی دار بود. پایه های ضعیف با بیشترین میانگین تعداد ریشه تشکیل شده در هر شاخه (8/7 عدد)، کیفیت تولید ریشه (2/4 از پنج) و نیز تولید ریشه با منشاء داخلی، قابلیت تولید ریشه بهتری داشتند. قابلیت تولید ریشه بسیار خوب پایه های ضعیف در مقایسه با پایه های پررشد در شرایط خوابانیدن کپه ای، دلیلی بر متفاوت بودن ساختار آناتومیکی و فیزیولوژیکی آن ها می باشد. بنابراین در گردو امکان انتخاب کلون های پاکوتاه و سهل ریشه زا وجود دارد.